Powstanie listopadowe to polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, które swoim zasięgiem objęło Królestwo Polskie i część ziem zabranych (Litwę, Żmudź i Wołyń).

29 listopada 1830 roku rozpoczęło się jedno z najbardziej pamiętnych wydarzeń w polskiej historii: wojna polsko-rosyjska znana szerzej pod nazwą Powstania Listopadowego. Polskie wojsko, choć liczebnie okrojone i oddane władzy rosyjskiego cara, tworzące armię podległego Rosji Królestwa Polskiego będącego zaledwie szczątkiem dawnego polskiego państwa, wypowiedziało posłuszeństwo narzuconej przemocą władzy.

To było jedno z najpiękniejszych choć okupionych ogromną daniną krwi polskich dokonań na drodze do wolności. Zakończyło się katastrofą choć wcale nie było przesądzone że tak musi się stać. Niezwykła waleczność, patriotyzm i doskonałe wyszkolenie polskiej armii broniącej własnej ziemi, przybliżyło nas jak nigdy wcześniej (ani później) do odrodzenia państwa dzięki własnemu wysiłkowi i determinacji.

W tym momencie należy podkreślić, że teren na którym się znajdujemy - Puszcza Bydgoska była niemym świadkiem walk oręża polskiego w czasie powstania listopadowego i styczniowego oraz II wojny światowej. Stąd pamiątką walk i martyrologii narodu polskiego są liczne miejsca pamięci.

Przy okazji takich rocznic warto też szukać leśnych akcentów w takich wydarzeniach, dzięki którym uświadamiamy sobie o wielkim dziele leśników, którzy oprócz zamiłowania do leśnictwa nie zapomieli przede wszystkim o potrzebie walki o naszą narodową wolność.

Takim przykładem jest np.: Eugeniusz Ronka, który przejęty sprawą walki o niepodległość Polski, zorganizował oddział strzelców ze straży leśnej i okolicznych obywateli ziemskich w liczbie ok. 300 ludzi do walki z wojskami rosyjskimi, albo Antoni Auleitner, który w latach  1832–1835 pozostawał poza służbą rządową, być może odsunięty za udział w powstaniu listopadowym lub udzielanie pomocy powstańcom. 

Warto o Nich Wszystkich pamiętać i karmić się ich dokonaniami.